مهاجرت زنده ماشین های مجازی

مهاجرت ماشين مجازي :

در محيط هاي مجازي سازي شده قابليت حمل يا استقلال ماشين مجازي به سخت افزار خاصي، امكان انتقال ماشين مجازي از يك مكان به مكان ديگري را فراهم مي كند، به اين عمل انتقال مهاجرت گويند.
انواع مهاجرت ماشين مجازي
مهاجرت در سطح كل ماشين مجازي به اين معناست كه تمام حالات دروني حافظه و حالت برنامه هاي آن انتقال مي يابد. فرآيند مهاجرت به دو دسته كلي تقسيم مي شود كه هركدام از روش هاي ارائه شده جهت جابجايي ماشين مجازي، در زير شاخه ي يكي از اين دو قرار خواهند گرفت
1- مهاجرت غير زنده
2- مهاجرت زنده.
در مهاجرت غيرزنده ماشين مجازي در مبدا به طور كامل متوقف مي شود، سپس تمام حالت هاي پردازنده، صفحات حافظه و در صورت امكان (با توجه به سياست هاي مورد نظر) داده هاي ديسك، به ماشين مقصد منتقل مي شود. ماشين مقصد پس از دريافت كامل حالات و صفحات، از آخرين حالت ماشين كه قبل از انتقال ذخيره شده بود، شروع به كار مي كند. يكي از معايب اين روش طولاني بودن زمان عدم دسترس پذيري به سرويس ارائه شده توسط ماشين مجازي است، اما از جمله مزاياي اين روش عدم وجود ناسازگاري هاي ناشي از انتقال داده ها، سادگي در پياده سازي و تضمين ارسال هر صفحه از حافظه تنها براي يك مرتبه است.

اما در مهاجرت زنده ماشين مجازي در حالي كه روشن است و به درخواست هاي رسيده از سوي كاربران پاسخ مي دهد، به ماشين مقصد منتقل مي شود. در واقع مي توان اين طور تصور كرد كه ماشين به تدريج و رفته رفته به سمت مقصد ارسال مي شود. از جمله مزاياي اين روش مي توان به ارائه سرويس توسط ماشين مجازي حتي در هنگامي كه فرايند مهاجرت و جابجايي صفحات و حالات آن در حال انجام است، اشاره كرد.